غزلیات حافظ

کتاب دیوان حافظ شامل تمامی شعرهای باقیمانده از حافظ شیرازی، شاعر قرن هشتم است که به زبان فارسی، عربی و ملمع (ترکیبی از زبان فارسی و عربی) در قالب شعری غزل، قطعه، قصیده، مثنوی و رباعی شامل ۴۹۵ عدد است. در این کتاب بیشتر اشعار فارسی هستند؛ اما برخی دیگر ترکیبی از زبان فارسی و عربی و یکی از اشعار نیز تماما عربی است. سهم بیشت این اشعار غزل است. گفته می‌شود که حافظ اشعار خود را تحت تاثیر «خواجوی کرمانی» سروده است.

ساختار کتاب دیوان حافظ

با اینکه تعداد اشعار این کتاب (۴۹۵ عدد شعر) نشان می‌دهد حافظ در عین محبوبیت بالایی که داشته؛ اما زیاد شاعر پرکاری نبوده است. برخی دلیل آن را از بین رفتن بخش بزرگی از اشعار می‌دانند که البته سند یا مدرکی در این خصوص وجود ندارد. اما با همه این‌حال این کتاب را می‌توان در چند نسخه پیدا کرد که عبارتند از:

• ۴۹۵ غزل در ویرایش قزوینی و غنی
• ۴۸۶ غزل در ویرایش خانلری
• ۴۸۴ غزل در ویرایش سایه

مشهور است که کتاب دیوان اشعار حافظ پس از مرگ او توسط فردی به‌نام «محمد گلندام» که از نزدیکان وی بوده و برخی آن را شاعر می‌دانند جمع‌آوری شده است. همچنین مقدمه‌نویس دیوان اشعار حافظ همین فرد است. اما روایت‌های تایید نشده‌ای هم وجود دارد که حافظ ۲۰ سال قبل از مرگش دیوان را ویرایش و گردآوری کرده است.

نسخه‌های چاپی از این کتاب که تعداد غزل‌های آنها کمتر از ۵۰۰ عدد هستند وجود دارند که گفته می‌شود قدمت آنها به ۶۰ سال پس از مرگ حافظ برمی‌گردد. اما نسخه‌های بعدی گاها تا بیش از ۶۰۰ شعر را نیز در خود دارند. با این همه معروف‌ترین و قابل اعتمادترین نسخه همان کتابی است که ۴۹۵ غزل را دارد و ما نیز در وب‌سایت فال حافظ و در همین صفحه این اشعار را همراه با معنی کامل و تفسیر هر غزل گردآوری کرده‌ایم.